Eendenkuikens zijn meteen na hun geboorte zelfstandig in het water, maar dat betekent niet dat ze zomaar hun eigen weg gaan. Hun moeder speelt een cruciale rol in hun overleving. Door netjes in een rijtje te zwemmen:
Blijven ze veilig: Een groepje is moeilijker te vangen voor roofdieren zoals reigers, snoeken of zelfs katten.
Verspillen ze minder energie: Onderzoek toont aan dat zwemmen in de slipstream van hun moeder hen helpt minder weerstand te ervaren, waardoor ze minder snel moe worden.
Leren ze de kunst van het eend-zijn: Ze kijken goed hoe moeder eet, waar het veilig is en hoe ze zich moeten gedragen.
Wetenschappers hebben ontdekt dat eendenkuikens gebruik maken van de zogenoemde “drafting”-techniek. Dit betekent dat de golfbewegingen van hun moeder een soort duwtje in de rug geven. Net als wielrenners die dicht achter elkaar fietsen om energie te besparen, maken de kuikens slim gebruik van de stroming.
Maar waarom zwemmen ze dan niet gewoon kriskras door elkaar? Simpel: de kuikens hebben van nature een sterke volgdrang. Zodra hun moeder zich beweegt, willen ze haar instinctief volgen. En wie te ver afdwaalt, wordt snel teruggeroepen door een waarschuwend kwaakje.
Na een paar weken worden de kuikens zelfstandiger en zie je ze minder strak in formatie zwemmen. Ze leren zelf hun eten zoeken en worden steeds onafhankelijker. Maar tot die tijd blijven ze lekker dicht bij moeder – want laten we eerlijk zijn, wat is er nu gezelliger dan een schattige eendenparade op het water